یکی از بهترین سریال های روانشناختی بود که در سینمای ایران دیدم، واقعا دست مریزاد به آقای صحت و ایمان صفایی ، بطور بسیار جالبی در سریال به مسائلی چون بیشعوری ، حماقت ، خودخواهی ، سلطه‌جویی، و ... پرداخته شده. جالبه که برخلاف دیگر آثار تولید شده در فرهنگ ایرانی در سریال به خوب یا بد بودن صفات و چگونگی برخورد با آدمی که این صفات رو بروز میده نپرداخته، و فقط به تصویر کشیدن این صفات توجه داشته، که همین امر موجب شده تا از کلیشه دربیاد و بیننده بدون بالا آوردن گارد ذهنی متوجه موضوع بشه.
نکته حالب دیگه ای که داشت و شاید این طرز بیانش از سمت من از نظر تکنیکی درست نباشه، این بود که داستان در عین رئال بودن به نحوی سورئال به تصویر کشیده میشه که بیننده به راحتی میتونه بدون توجه به سورئال موجود در محتوی اون رو به رئال تعمیم بده.
عالی بود جناب صحت و صفایی ، ممنون از شما بابت خلق همچین اثر ارزشمندی.

همه سریالها از نصفه به بعد آب میبندن توش
این هنوز سه قسمت ازش نگذشته، آب بستن!!!!

لوس و بی مزه و بی محتوا

خیلی بی مزه و لوس بود