خلاصه داستان

این فیلم که قصه اتفاق‌های یک خانه قدیمی را از سال 1308 (اواخر دوره قاجار) تا 1379 روایت می‌کند و در چند اپیزود ساخته شده و مسائل و مشکلات زنان ایران را در هفتاد سال اخیر به تصویر کشیده است. در این فیلم ناصر هاشمی (نقش جوانی) و مهدی هاشمی (نقش میانسالی) کاراکتر اصلی این فیلم را، که روایت زندگی‌اش از پانزده تا هشتاد سالگی به تصویر کشیده شده، بازی میکنند. ملوک دختر جوانی است که به دلایل ناموسی، پدرش (مهران رجبی) خواهان مرگ او است و برای اینکار به پسر کوچکش به نام محتشم گفته تا قبری در زیرزمین حفر کند تا ملوک را کشته و در آنجا دفن کنند.

این فیلم بعد از نزدیک به یک دهه (9 سال) رفع توقیف شد و در تاریخ 1 آبان ماه 98 در سینماهای سراسر کشور اکران شد. شخصیت های فیلم عامدانه در تلاش هستند تا دیگران متوجه کار آنها نشوند. خانه پدری یکی از بهترین‌های سینمای ایران در چند سال اخیر است که از هر نظر یاداور جدایی نادر از سیمین است که نشان دهنده بحران‌های اخلاقی و اجتماعی است که از پس یک صفت نکوهیده اجتماعی می‌آیند. عالی صفت ناقصی برای توصیف خانه پدری کیانوش عیاری است. این فیلم فقط 6 روز بعد از اکران مجدد دوباره در تاریخ 6 آبان 98 توقیف شد. البته این فیلم در تاریخ 22 آبان رفع توقیف شد.