خلاصه داستان

شخصیت اصلی فیلم قرمز زنی به نام هستی مشرقی است که از همسر درگذشته خود دختری به نام طلا دارد. هستی چند ماهی‌ست با جوان پولداری به‌نام ناصر ازدواج کرده است. ناصر که دچار بیماری سوءظن نسبت به همسرش است، او را به باد کتک می‌گیرد. هستی به درخواست قاضی دادگاه و به‌منظور ایجاد آرامش در محیط خانه، تصمیم می‌گیرد از شغل مورد علاقه‌اش (پرستاری) دست بکشد. اما این مشکلی را حل نمی‌کند زیرا همسرش حتی تحمل این را ندارد که همسرش را پای تلفن یا در خیابان در حال خرید مایحتاج خود ببیند و به ضرب‌وشتم او می‌پردازد. بنابراین هستی تصمیم می‌گیرد به شیوه دیگری اقدام کند.

قرمز در هفدهمین جشنواره فیلم فجر (بهمن ۱۳۷۷) به نمایش درآمد و بحث‌های فراوانی را ایجاد کرد. این فیلم نامزد ۸ سیمرغ بلورین (از جمله بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش دوم زن (کمند امیرسلیمانی)، بهترین فیلمبرداری (محمود کلاری)، بهترین موسیقی متن (بابک بیات)، بهترین تدوین و بهترین صداگذاری) شد و دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین بازیگر نقش اول زن (به‌ترتیب برای محمدرضا فروتن و هدیه تهرانی) را به دست آورد تا به یکی از معدود فیلم‌هایی تبدیل شود که هر دو بازیگر اصلی‌اش از جشنواره فجر جایزه گرفته‌اند.

اکران عمومی قرمز از ۱۳ مرداد ۱۳۷۸ آغاز شد. رقابت فروش آن سال میان دو فیلمی بود که هر کدام به‌شکلی سنت‌شکن محسوب می‌شدند: دو زن (تهمینه میلانی) و قرمز. در نهایت این فیلم قرمز بود که با فاصله‌ای اندک نسبت به دو زن و با فروش بیش از ۳ میلیون و ۶۱ هزار قطعه بلیت و آمار فروشی بالغ بر ۷۹۴ میلیون تومان، به پرفروش‌ترین و پرمخاطب‌ترین فیلم سال تبدیل شد.